Bir oğlu olmalı insanın, nem kapmamış duvarına yaslanacağın, dermansız kalışlarında tutunacağın.
Bir kızı olmalı insanın, ana, babaya yoldaş, varlığıyla candaş.
Bir babası olmalı insanın, koruyup kollayan, kapısı, kolları, yüreğini kapatmayan, yokluğunda bile bıraktığı izde yol aldıran.
Bir anası olmalı insanın, derdini dökeceğin, gözyaşının sileceği, taze ekmek kokusu sıcaklığında kucağında büyüyeceğin.
Bir kardeşi olmalı insanın, beraber ağlayıp gülen, payını paylaşan, düştüğünde yerden kaldıracak olan.
Bir eşi olmalı insanın, gözü kapalı engellerden atlayıp derelerden geçeceğin, kar boranda bile dağlar aşacağın. Sevgiyi çoğaltmalı ilgisi. Yanlıştan döndüren, iyiliğe yürüten, bahara kavuşturan olmalı sevgisi...
Ve iyi bir kalbi olmalı insanın, vicdanıyla barışık yaşayan, sevgide, hoşgörüde, cömertlikte yarışan.
Ne güzel olurdu hayat; güvenmeyi, inanmayı, en çok da insan olmayı boşa çıkarmayan.
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 15.1.2025 20:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!