Hayatın İçinden -4 Şiiri - Mahir Odabaşı

NOT DEFTERİMDEN - 4

Telefon olmasaydı ne yapacaktı bu millet /
Sohbetin bittiği yerde en iyi (!) muhabbet

*
Gençliğin geçer, güzelliğin biter / Takipçilerin bir bir terk eder / Sana da derinden bir of çekmek düşer / Ve iç çekerek dersin ah kötü kader

*
Hanım, çocuklara hem kızıyor hem de hiç kıyamıyorsun / Vaz geç artık bu huyundan iyi iş yapmıyorsun

*
Ey oğul,
Hayattan almak istiyorsan haz / Boş ver, beklentilerini geri çek biraz

*
Bir gün sende hiç kimse olursun / Ancak eser bırakırsan kurtulursun

*
Niyet etti felekten bir gün çalayım diye /
Felek izin vermedi yine kaldı en geriye

*
Haydi, güle güle git / Sakın gözün kalmasın geride / Dünya küçüldü artık, yine görüşürüz inşallah ileride

*
Her yanan ateş kor olmaz / Kor olan ateşin tadına doyum olmaz

*
Nasılda hızlı geçiyor yıllar / Yalnız geçerken benden çok şey alırlar
*
Biraz yağ, biraz bal / Sıcak ekmek arasına al / Yanına bir de tavşankanı çay / Doyulur mu doyulur mu?
*
Ev-sizin yanında ev / İş-sizin yanında iş / Eş-sizin yanında eşi övmek / Ukalalığın daniskası demek

*
İşini en iyi yapana verilirse değer / Merak etme o iş artık kendiliğinden gider

*
Bundan sonra sofraya bir tabak eksik koy artık / Biliyorsun, annen aramızda yok artık

*
Baba, bana bir söz söyle / Ömrü billah kulağıma olsun küpe

*
Sabahın seherinde / Çaylar içildi, simitler yenildi / Bu kadar oturmak yeter denildi / Sokaklar sessiz, caddeler gürültüsüz / Korna sesleri yok, gezelim arkadaşlar üzüntüsüz

*
Televizyon aylardır kapalı, radyom yok / Her akşam iki gazete alıyorum / Okurken keyfime diyecek yok / Tavsiye ederim, hem de çok

*
Gün olur muhabbete doyum olmaz / Gün olur muhabbetin tadı kalmaz / Vefasızların akıbetlerine bir bakın / Çarşı pazarda yüzüne bakan olmaz

*

Dedi:
İl’in adı Çorum, üst makamı vilayet / Amirime kızarsam, kime edeyim şikâyet? /
Dedim:
Daha dünkü memursun şikâyete kendini alıştırma / Verilen işi adam gibi yap, kendine bulaştırma

*
Bugün bir şehit daha verdik, kara toprağın bağrına / Allah sabır versin; anasına, babasına, çocuklarına / Ve son olsun bir daha