Hayatın İçinden-39 Şiiri - Mahir Odabaşı

Ortadoğu’da huzur kalmadı artık hep kaynıyor kazan / Hak katında sorumludur kazan altına odun atan Müslüman

*
Öyle bir coğrafyadayız ki önümüz arkamız sağımız solumuz söbe / Gelecekte bu topraklar büyük tehlikeye gebe / Allah yardımcımız olsun her halde

*
Suskuna pısırık, konuşana geveze diyorlar / Ortasını bulmanın zor olduğunu bilmiyorlar

*
Sofrada dururken dünkü ekmek / Çocuklar der: ‘Baba bize getir taze ekmek’ / Baba da der ki: ‘Dünyanın elli bin hali var / Bayat ekmeğe de alışmak gerek’

*
Suriye de özel bir şirkette yöneticiydi / Şimdi Türkiye’de yine özel bir şirkette / Lakin bu sefer BULAŞIKÇI

*
Âlemi İslam yanarken harıl harıl / Yarab biz birlik olamıyoruz, Sen kayır

*
Hayat son bulunca kapanır gözler
Sonra da yüreğine dokunur söylenen acı sözler

*
Elinde tespih oturmuş cami köşesine / Zikir çekiyor halisane kendince / Lakin diğer elinde telefon / Göz atıyor mesaj gelince / Yurdum insanı işte böyle

*
Annede telefon baba da telefon / Oğulda, kızda telefon / Herkes internete dalmış / Ebe dede de TV’de / Haykırıyorum lakin duyan yok, beni de

*
Anne babası olmayanlar hasret kalır özlemine / Sağ olanlarda ne olur kadri kıymetini iyi bile

*
Sağlığında değer verip bir kez arayamadı / Ölünce de mezar taşına sarıldı ayrılamadı / Ağladı… Ağladı… Ağladı…

*
İnsanı ancak insan tanır / Çoğu tanıyamaz ama tanıdım sanır

*
Türküler ah şu türküler / Derinden gelirse yüreği deler / Nice uzakları yakın eyler / Şu an TV’de çalıyor, / ‘Bu da gelir bu da geçer’

*
Madem kırkından sonra talih kuşu kondu başına / Sakın ola kıpırdama da uçup gitmesin başkasına

*
Sabah kalkıp ta gitmek isterken işe / Beyin baskı yaparsa acelen ne diye / Emekliliğin gelmişte geçiyor bile

*
Dedi: Cahillikte ne hatalar yaptım ah bir bilsen / Dedim: Sakın şahitlendirme, affolunmak istersen

*
Söz dinlemedi, deryayı görünce atladı balıklama / Şimdi çok pişman, çırpınıyor çıkamıyor ama / Yeni atlayacaklara haykırıyor ‘aman sakın ha’ / Lakin takan yok, yine atlayanlar çıkıyor arada / Akıbet mi? Onlarda aynı, çırpınıyor deryada / Ve ağlıyor ana –baba

*
Çocukken masum deyip karıncayı bile ezmedi / Büyüyünce bunlar hasımdır deyip insanı ezdi