Hayatın İçinden-37 Şiiri - Mahir Odabaşı

Başımıza bir de whatsapp çıktı, kuruldu gruplar / İl-ilçe ve dünyadan katılın dostlar, koyu sohbet var / Yazmaya bile çıkışamazsınız laf öyle bir kaynar / Aile içi sohbet ne mi olacak? Boş ver o başka bahar

*
El ne der âlem ne der diye diye bir ömür gider / Örf adet önemli ama yanlışı da insanı mahveder

*
Sonbahar hep hüzünlendirir beni / Çünkü ömür sermayem tükenir / Ağaçtan düşen yapraklar misali

*
Eskiden internet dünyamız yoktu hayat rahattı / Şimdi hayatımıza girdi, birçok ocağı karattı

*
Hiç aramıyor mu, bırak sen ara / Ya utanırsa mı, yok canım ara-ma

*
Ruh çıkınca bedenin hükmü yoktur / Toplumda da ruhsuz insan da bayağı çoktur

*
Hiç yokken / Başlamışsa merhaba nasılsın / Niyeti kötü ise hemen çek ipini asılsın

*
Terazinin bir kefesinde sevap bir kefesinde günah / Melekler ayrıntılı yazar ki, itiraz olursa kolay olsun izah / Bunu bildiğimiz halde maalesef yaşantımız günah içinde günah / Sen koru bizi ya Allah

*
Attığın taş hedefe değmedi mi? / Beklediğin iyi haber gelmedi mi? / Dost bildiklerin bir çırpıda çiğnedi mi? / Takma kafana dostum, unut gitsin / Unut ki, hüznün biran önce bitsin / Yoksa çürük patates misali torbada gezdirirsin / Hem kendini hem de çevreni bezdirirsin

*
Gündüzler aydınlık, geceler sessiz sakin ve karanlık / Bunun üzerine bir de efkâr çökerse yazık mı yazık

*
Sevdalar günlükse gün bitimiyle biter / Yok eğer ömürlükse mezarda bile devam eder / Ömürlük sevdalı olmak yürek ister / Varsa yüreğin haydi hemencik göster

*
Ey oğul, çok yorma kendini hayatı akışına bırak / Ne kadar uğraşırsan uğraş, iş olacağına varır mutlak

*
Sinemde toplanmış bütün ağrılar / Bilmem ki bu yükü çeker mi kalbim / Feleğe sitem ederken damarlarım sızlar / Bilmem ki bir gün pili bitip çöker mi kalbim?

*
Arkadaş demişsin ki bana / Ancak işi düştüğünde uğrar yanıma / Yemin etsem yeridir / Böyle bir alışkanlığım yoktur asla / Şayet olsaydı, şimdiye kadar sap olurdum bir baltaya / Sende bilirsin ki, kimler sap olmadı ki oraya / Elim varmıyor daha ayrıntılı şeyler yazmaya / Sen anlayışlısındır, bi zahmet anla

*
Herkes her şeyi biliyor / Bir tek sen bilmiyorsun / Uzman, bu işe ne diyorsun?

*
İster ara istersen arama / İstersen sil telefonumu hiç bulama / Umurumda olmaz vallaha

*
Çabuk telefonu al eline anne / Kör kurşunlar yağıyor üzerime / Belki de son dakikalar, sesimi dinle / Anne… Anne… Anne…