Hayatın İçinden-32 Şiiri - Mahir Odabaşı

Yol dar, zeminde oluşmuş çukurlar / Solda heyelan sağda uçurum var / Karşıda ise sevgili durar / Ulaş ulaşa bilirsen

*
Anlat bakalım daha neler yapıyorsun / Hiç! Sabah kalkıp akşamda yatıyorsun

*
Eskiden komşu komşuya HU dermiş / Komşu da cevaben YA HU dermiş / Ya şimdi, komşuluk sona ermiş / Ruhuna Fatiha

*
Eskiden kelimeler dokunmuşsa birbirine / Vefalı dostlar unutmaz ara ara hatırlar yine

*
Yusuf misali düşünce kuyuya / Çıkmak için görmek lazım rüya

*
Hayat bazen nokta ister bazen de noktalı virgül / Yanlış yola girmişsen öldürmez süründürür

*
Her yazıya mutlak bulunur bir sebep / Sebepsiz yazı yazılmaz elbet

*
Dostlara hassas ol sakın ola kırma kalbini / Şayet kırarsan bir daha bulamazsın sahibini

*
Dedim kardeş unut gitsin / Dedi sıkma canını unuttum gitti / Lakin can çıkmadı umut bitti /
Ve çekip gitti. Nereye mi? Bir daha gören olmadı

*
Her gönül çalınır, / Kimi dışarı atılır / Kimi de içeri alınır

*
Kimi sevinci sever kimi de hüznü / İkisine de uzak kalmak çok üzücü

*
Yıllar, ben deyim otuz sen de kırk / Anılar var bütün anılar var kırık / Merak ediyorsun demi çok / Boş ver fazla merak edecek durum yok

*
Mazide yaşanmışsa acı tatlı hatıralar / Atide anlatacak dost bulunursa insan rahatlar

*
Derler ki komşuyla konuşmak sevap / Ya komşu konuşmazsa ne yapak?

*
Ağaçlardan tane tane süzülürken yapraklar /
80’lik ninem nazarı ibretle ona bakar / Sonra hüzünlenir ve ağlar / Bizde böyle geçer son bahar / Ya sizde nasıl geçiyor ilkbahar?

*
Tren kalkıyor haydi sende gel / Kalma yapayalnız buralarda / Lakin benim gideceğim yer ev / Sen ise kalırsın virane sokaklarda

*
Kökü köküne 550 kişi / Ha sen olmuşsun ha da ben / Niyetimiz halisane hizmetse / Listeye giremedim diye asla üzülmem

*
Başa gelene bazen alın yazısı bazen de kader denir / Dünyada kadere kazaya inanmayanlar delilir / İnananlara ise ‘fesabrun cemil’ müjdesi verilir