Hayatın İçinden-31 Şiiri - Mahir Odabaşı

Türkiye’dir ülkemin adı / Kimsenin bozulmasın ağız tadı / Dışımız ateş çemberi iken / İçte birlik olamamamız acı / Gelin bir olalım, başka Türkiye yok kardeş bacı

*
Ortada tüterken semaver / Yanında ise dostlar var / Sabaha kadar içilsin çaylar / Dereden tepeden epey laf var / Buyurun sizde buyurun arkadaşlar / Nasıl olsa aslı yok sadece hayali var

*
Uyku tutmadı, uyandı gece yarısı / Karaladı bir kaç cümle ekmek arası / Tam servis edecekti ki, kanadı yarası / Uyuya kaldı, derin rüyalara daldı / Uyandı, ağladı… Ağladı… Ağladı / Kimsecikler duymadı / Çünkü köyde yalnız yaşardı / Daha hayatının başındaydı / Karamaları en yakın arkadaşıydı

*
19 yaşında memur olmuştu / Sevincine diyecek yoktu / Çünkü maaş alıp özgür olacaktı / Yasta yatağında bıraktığı babasına bayramlık alacaktı / Sonra da köye götürüp arkadaş olacaktı / Veda vakti geldi, elini öptü sarıldı, ayrıldı / Bilemedi ki babasının altı gün ömrü kaldı / Köyde hep efkârlı türküler mırıldandı / On gün sonra izin alıp memlekete geldi / Babasının öldüğünden haberdar edilmedi / Son deminde soğuk yüzünü göremedi / Hayalindeki ilk maaşı da nasip olamadı / Ağladı… Ağladı… Ağladı…/ Otuz yıl geçti aradan acısı azalmadı / Karaladı… Karaladı… Karaladı

*
Es be rüzgâr artık nereden esersen es / Al götür üzerimizdeki karabulutları biraz alalım nefes

*
Bu nasıl sevgidir böyle yarım asır geçti düşmedi temelinden bir taş / Becerebilirsen iyi bak bunları örnek al, yeni evlenen arkadaş / Dünyayı bırak, ölüm ötesinde de olmaya çalış yoldaş

*
Köyümün koyunları, kuzuları / Kara tahtaya yazdığım yazıları / Arkadaşlardan bazıları / Unutulmaz… Unutulmaz

*
Pişmiş aşa su katma / Bırak tadında kalsın /
Sonra tadı kaçarsa / Sofrada utanırsın

*
Diyorsun ki unutmamışsın / Hiç köy kent unutulur mu? / Deryanın kenarında durup ta / Anılar kurutulur mu?

*
Otobüs kalkıyor haydi sende gel / Kalma yapayalnız buralarda / Lakin benim koltuk ayrılmış / Sen ise kalacaksın ayakta

*
Hediye hediye dersin / Başımın etini durmadan yersin / Hâlbuki en güzel hediye sensin / Allah sağlıklı uzun ömür versin / Dua da en ucuz hediyedir bilesin

*
İnsanoğlu bazen boş verir, bazen de boş ver gitsin der / Boş verme mevzuu zaman ve mekâna göre önem arz eder

*
İnsanlar çift yaratılmış derler / Doğru mu yanlış mı bilinmez / Bazen de otuz yıl geçse aradan / Benzeri çıkarda karşına farkı fark edilmez

*
Şehirde balkon mahkûmu olmak / İçtiğin çayın dibini şöyle bir serptirememek / Doyduğun değil, doğduğun yerleri özlemek / Nedir bilir misin? Elbette bilemezsin / Çünkü sen köylü değilsin