Hayatın İçinden-23 Şiiri - Mahir Odabaşı

Tanıştı, konuştu, buluştu / Akıbet uçuruma kavuştu / Sosyal medya işte bu

*
Emmi, dayı, hala, teyze uyarırsa bil ki karınadır / Lakin çoğu idrak edemez de pisi pisine darılır

*
Sosyal medyada / İsim yok, yok resim yok / Afaki sohbetlere karnım tok / Balıklama atlayanlardan boğulan çok

*
Dedemin döneminde sevgiler gizliydi / Lakin bir o kadar da samimiydi / Ya şimdi? Altı balon, üstü kabarcık / En ufak sıkıntıda başlıyor by by’cık / Sosyal medya mı? / O da bayağı münafık / Çünkü maskeli çok artık

*
Görüyorum ki tanıdıklar bir bir ölüyor / Yaş elliye dayandı yoksa sıra bize mi geliyor? / Mahir daha çok erken diye düşünme sakın / Bana inanmazsan kabristanlardaki mezar taşlarına bakın

*
Doğduğun büyüdüğün yörelere / İlkokul, ortaokul, liselilere / Bi haber misin? / Unutma / Ben hala ‘o’ yum / Yoksa sen ‘o’ değil misin? / Tabi ki kendin bilirsin

*
Kim bilir / Hayat sürpriz yapar / Aynı gün ölünür / Aynı camiye gelinir / Namazımız birlikte kılınır / Aynı kabristana konulur / Makam dostları kaybolur / Eski dostlara muhtaç olunur / Ama biraz mahcubiyet olur / Akıbet bi haber olduğun dostlar / Kıyamete denk başucunda durur

*
Dedi: makamına ziyaretine geldim / İçeri bile giremedim / Sonra randevu istedim / Lütfedip geri dönemedin / Ben de bir daha gelmedim

*
Yaşamak için doğdun yaşamadan ölüyorsun / Sanma ki bu dünyada sadece sen böyle oluyorsun

*
Hep birinci olmak isterdi / İkinciliği kabullenmezdi / Baktım camide en önde / Belli ki yorulmuş yatıyor / Dedim, bu ne haldir? / Dedi sorma, tabut sırtıma batıyor

*
Oturdular çimlere, içlerindeki duyguları döktüler bir bir / Dediler yılların acısı var gönlümüzde, nasıl sileceksen sil

*
Arkadan arkaya esip gürlerler / Yüz yüze gelince ne kadar da efendiler / Artık zaman bunu götürüyor beyler / Hadi canım sende, deme sakın / Mahir gördüğünü söyler

*
Elden etekten düşünce insan / Doğduğu toprakları terk edebilir her an / Çünkü çocuklarının yanı olur ikinci vatan / Orada kendilerine sunulsa da her türlü imkân / Usanır, sıkılır ikide bir der ‘illa vatan, illa vatan’ / Ve Cennete gider, öf bile demeden toprağa katan / Sen bunu yapmaya çalış evladım, çünkü atandır atan

*
Öğretmen: birkaç öğrencinin gönlünde buket değil / Tüm öğrencilerin gönlünde çiçek olabilendir.