Hayatın İçinden 102 - Vefa Şiiri - Recep ...

Elindeki bastona dayanarak ağır aksak adımlarla ilerleyen yaşlı adama yanından geçen araba hafifçe sürtünce olduğu yere yığılıp kalmıştı.

İhtiyara çarpan kişi durup aceleyle adamı yerden kaldırarak arabaya bindirmiş ve en yakın hastaneye götürdü.

Doktor, yaşlı adamı vücudunda “kırık, çatlak ya da her hangi bir araz var mı?” diyerek röntgene göndermek istemiş fakat amca itiraz ederek iyi olduğunu ve hemen gitmek istediğini söylemiş ama doktor fikrinde ısrar ederek.

- Olmaz amcacığım bir yerine bir şey olmuş mu bilmemiz lazım. Seni iyi bir muayene etmeden gönderemeyiz, deyince, yaşlı adam huzursuzlanıp acelesi olduğunu, röntgen istemediğini, hemen gitmesi gerektiğini söyleyerek itirazını sürdürdü.

Bu huzursuzluğun ve itirazların sebebini anlayamayan doktorun yanındaki hemşire hanım yaşlı adama dönüp bu acelesinin sebebini sorunca adam,

- Eşim huzur evinde kalıyor. Her sabah onunla birlikte kahvaltı etmeye giderim. Bu yüzden gecikmek istemiyorum, diye cevap verdi.

- Siz hiç üzülmeyin demiş hemşire. – Biz eşinizi arar gecikeceğinizi haber veririz.

Yaşlı adam üzgün bir ifade ile bu sefer de hemşireye karşılık vermiş.

- Ne yazık ki karım Alzheimer hastası, hiç bir şey anlamıyor, hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor.

Bu sefer de doktor yüzündeki hayret ifadesiyle amcaya dönüp

- İyi ya işte mademki kim olduğunuzu bilmiyor sizi beklemiyordur da o zaman. Niçin bu kadar üzülüyorsunuz? Biraz gecikirseniz bunu bilemeyecektir ki.

- Evet, demiş yaşlı adam, -O beni tanımıyor ve bilmiyor ama ben onun kim olduğunu biliyorum.

Alıntı Kısa Hikâye
___________/

Hüzün insana en çok yakışan duygusal birikimlerden birisidir. Çünkü onun mayası sevgi potasında demlendirilmiş olan vefadır. 18.01.2017 recep akıl