Memleketin birinde çevresinde iyi bilinmeyen bir genç yaşarmış. Gencin babası evladının bu durumundan çok rahatsızmış ve onu bu kötü yanından kurtarmak için çeşitli çarelere başvurur lâkin pek de başarılı olamazmış.
Yine bir gün baba oğluna bir kutu çivi vermiş ve bahçeyi yoldan ayıran tahta perdeyi gösterip ve demiş ki
- Bak evladım eşinle dostunla tartışıp kavga ettiğin zaman, ya da onlara bir kötülüğün dokunduğunda gel bu tahta perdeye bir çivi çak” demiş.
Genç babasının bu önerisini anlayamamakla birlikte sırf merakından olacak babasının dediğini yapmaya karar vermiş.
İlk gün tahta perdeye 37 çivi çakmış. Bakmış ki epey fazla kendinden utanmış ve sonraki günlerde davranışlarına daha bir dikkat eder olmuş.
Bir süre sonra görmüş ki her gün tahtaya daha az çivi çakıyor, sevinmiş. Öte yandan kendisi davranışlarını düzelttikçe çevresinin de ona karşı tutumu iyi yönde değişiyor, bu durum sevincini daha da çoğaltmış.
Gün gelmiş tahtaya hiç çivi çakmaz olmuş, sevinci çok daha çoğalmış. Koşup olanları babasına anlatmış. Babası da sevinmiş. Elini oğlunun omuzuna koyup tahta perdenin önüne götürmüş ve demiş ki
-Kavga etmediğin, haksızlık ve kötülük yapmadığın her gün bu çaktığın çivilerden birkaç tane çıkar.
Genç denileni yapmaya başlamış. Gün gelmiş tahtada hiç çivi kalmamış durumu babasına anlatınca baba tahtadaki delikleri gösterip.
- Seninle gurur duyuyorum, demiş. – Ama şu tahta perdeye bir bak, tahta ne yazık ki ilk günkü gibi değil. Daha önce çaktığın çiviler yüzünden yara bere içinde kalıp delik deşik olmuş. Her ne kadar o çivileri çıkartmış olsan da bundan böyle izleri tahtanın üzerinde kalacaklar. Sen sen ol evladım İyiden, iyilikten, güzelden, güzellikten yana ol. Pişmanlıklar tamir etmeye yarasa da tümden iyileştirmez iz bırakırlar.
Alıntı Kısa Hikâye
___________/
Atmış olduğumuz her adımdan, yapmış olduğumuz her şeyden sorumluyuz. Bunun böyle olduğunu bilmeyen birilerini bulmak pek mümkün değil, lâkin kabullenebilecek insan ara ki bulasın.
Bir şeyi daha iyi biliriz; ne kadar kabullenmesek de her yaptığımızla ardımızda izler bırakırız. Ve bu izleri saklamak? İşte bu da mümkün değil, Ama bugün, ama yarın, zamanı geldiğinde bu izler karşımıza mutlaka çıkacaklarıdır. 17.08.2013 recep akıl
Kayıt Tarihi : 13.2.2022 04:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!