Hayatın Girdabı Şiiri - İsa Çelebi

Bakıyorum yıldızlarla dolu semaya, buğulu gözlerle
Toplanıyor bütün duygularım, manasız acı içimde
Pınarları kurumuş gözlerim,her gün hüzünlenirde
Avazım çıktığı kadar haykırırım duymazlar beni

Hiç kimse benim yandığım kadar yanmayacak
Anılarım daima benimle baş başa kalacak
Ellerimin arasında olur başım oturduğumda
Herzaman düşüncelerim geçmişimle hesaplaşacak

Kendimi içimde sakladım fırtınalıdır benliğim
Yalnızlık kaderimdir,derdi de,kederide benim
güneşin doğup batması kadar sürdü yaşantım
Karma karışık duygularla dolup taştı kalbim

Gece rüyalarımda yaşantım,kapasam gözlerimi
Silinmez görürüm aynaya baktığımda geçmişin izini
Elimde değil bir gün musalla taşında olacak cansız bedenim
Doğrusu eğrisi ile genç ömrüm gelip geçti

Akar da ömrüm yağmur bulutundan sicim gibi
İz bırakan sele döndüm yıkıp götürmüş her yeri
Mevsimler geldi geçti,soldu ömrüm baharı
Alev alev yanardım söndüm,üstümde toprağın mili