Hayatın Getirdikleri Şiiri - Birgül Kızı ...

Yıl 2011;
Bir yıl önceki doğum günümde yazdıklarımı okudum az önce. Hayatı okul, kendimi öğrenci olarak nitelemişim. Çok doğru bir tespit.

İnsan hayatında bir yılda ne çok şey değişiyormuş meğer. Mesela iki çizgi daha ilave oldu çizgilerime ya da daha fazla demeyi çok isterdim :)) .

Şu an bu yazdıklarımı hasta yatağımdan yazıyorum. Ve ben hala şükretmeye devam ediyorum. Neden mi?
11 Eylül 2011 Tarihinde Didim’de, hem de denizin içinde kalp krizi geçirdim,. Şans eseri ve daha da çok Tanrı öyle istediği için atlattım.. Hastanenin çok yakın olması ve büyük şehirdeki gibi bir trafik olmaması bu vartayı atlatmamda en büyük etkendi…Denizde korkunç bir sancıyla kendimi kaybedip hastanede gözlerimi açtığımda hala yaşadığıma ben bile inanamadım.)) Hemen ardından 20 eylül 2011 tarihine açık kalp ameliyatı oldum. Koroner arter by passs dediler. İki damar değişti. Bu yetmedi sol kalp kapakçığımda değişti.) (Mitral kapak) Ve yine bütün bunları neden ben yaşadım demedim. Demek ki bu yıl da bunu yaşamam gerekiyormuş diye düşündüm.

Geçen yıl doğum günümdeki yazıyı kaleme alırken acaba bunları yaşyacağımı hiç düşünmüşmüydüm.? Aslaaaa. Hani denir ya aklıma gelmeyen başıma geldi diye…Kaldı ki kim böyle bir şeyin hayalini kurar ki.Hayat yine bana çalımını atmıştı. Ama şükürler olsun ki ben hala hayattayım.Ama ben yine şükrettim biliyormusunuz.? Uzun saatler süren (5 saat) bir operasyondan sonra evlatlarımın yüzünü tekrar görebildiğim için şükrettim. Hastanede dostlarım beni yalnız bırakmadığı için şükrettim. Çok kişinin benim için dua ettiğini biliyordum ve o dualar kabul olduğu için şükrettim. Güneşi tekrar görebildiğim için şükrettim. Bir bardak su içmenin, nefes alabilmenin ne büyük bir nimet olduğunu yeniden öğrenebildiğim için şükrettim. Sıcacık dost elleri tutabildiğim, sevgi dolu gözlere tekrar bakabildiğim için şükrettim. Hayatın bize verilen en büyük armağan olduğunu yeniden anlayabildiğim için şükrettim.

Şu an hala nekahat dönemindeyim. Yine pastama umudu simgeleyen tek bir mum dikip evlatlarımla kutlayacağım doğum günümü…
Ve bir sonraki yaşımı gördüğüm için yine ellerimi açarak yaradana şükürler olsun diyeceğim.
Ve bu yazdıklarımı yine Antolıjiye kaydedeceğim. Seneye görüşebilmek dileği ile.Yavrularımı, yakınlarımı, dostlarımı dünyayı ve insanları seviyorum.Sevgi dolu kalbimi şimdi daha çok seviyorum.))))

BİRGÜL KIZILKAYA 15.11.2011…Karşıyaka / İZMİR