Hayatın Gerçeği Şiiri - İbrahim Kılınç

Gün gelir misafirsin,şu musalla taşında,
Eşin, dostun,sevenler,dua okur başında.
Kimisi atmış beş, kimi yetmiş yaşında,
Eşin,dostun,sevenler,dua okur başında.

Ya yaz,ya kış,ya bahar,ya da bir zemheride,
Başlar sonsuz yolculuk,her şey kalır geride,
Yeni doğum doldurur,boşalacak yeri de,
Eşin,dostun,sevenler,dua okur başında.

Nerde,nasıl,ne zaman,kısmet kime kim bilir,
Saatini şaşırmaz,Azrail gelir bulur,
Başlar hakiki alêm,yalan dünya son bulur,
Eşin,dostun,sevenler,dua okur başında.

Kimisi çeker biraz,kimisi ani gider,
Mefta olan hissetmez,kalanda acı keder,
Ya gecedir,ya gündüz,bilmediğimiz kader,
Eşin,dostun,sevenler,dua okur başında.

Helâllik ister imam,kimisi olur razı,
Bir yandan da kabirde,yapılacaktır kazı,
Yarım saat içinde,kapanacaktır ağzı,
Eşin,dostun,sevenler,dua okur başında.