Hayatın Elifbası

Kuruyan gözde son damlası yaşın,
Ocakta taşar veya yanar aşın,
Sen ağlayacaksın da, kim gülecek?
Sen sürüneceksin de kim bilecek?
Mazlum sırtında göğe ermez başın,
Görüş mesafesi sıfır, set kaşın.

Ömrü biten güller elbet solacak,
Damlaya damlaya göller dolacak,
Gülistanında bülbüller olacak.

Önemlisi de kalp gözün görecek,
Ermeyenler muradına erecek,
Onurunla dimdik duracak başın,
Ölsen de misk kokacak o pak naşın,
O an dünya nimetini serecek,
Fakat başkası saltanat sürecek.

Talihsizin yazın ayağı donar,
Çelimsizin başına sinek konar,
Söküğü onarabilirsen onar.

Bir değil, beş değil neredeyse elli,
Altımızda fay döşeli temelli,
Biriken yoğun bir enerji varmış,
Mevla, hamurumuzu böyle karmış,
Özsüz halimizle sonumuz belli,
Sarsıldıkça hayat hop terelelli.

Varsın çalabilenler şimdi çalsın(!)
Kimse görmeden alanlar alsın(!)
Sen kendini kurtar kalanlar kalsın(!) .