Hayatın E Hali / Yaşamak Cezası

HAYATIN E HALİ
YAŞAMAK CEZASI

/her sabah dirilmeyi beklediğim geceler
kefensiz sokulduğum mezarlar gibidir/

ne zaman
ıslaklığımı alıp sokulsam yanına
dilinde kurulu sehpaları
devirir gözlerin
üşütür ellerimi
kar yağmış soluğun
sokulsam alıp hüznümü
ne zaman yanına
ayazında yureğinin
donar yüreğim
savrulan küller kadar kıymetli
gölge kadar zahmetliyken
ilk nefeste henüz alev alır umutlar
yangınlara açılan kapılarda
saatler sürer geceye güneşi
zamanın terleten yanı
cehennem solumalarından
dönünce karanlığa
kovulur gecenin yıldızları
katranla boyanır karanlık
paslı kilitler vurulur nefesime

iğneler sokulur rüyalarıma ah
saplanır tırnaklarım o zaman geceye
çığlıklarım ki o zaman
rüzgarın toprakla örttügü
yitik şehirler gibidir

/her sabah dirilmeyi beklediğim geceler
kefensiz sokulduğum mezarlar gibidir/

hayat bağlarıma çalınmış bıçağa eş
ateşime merhametliyim
her gece saatler
beni vurur onikiden
namluda gözlerin
gözlerin damlıyor vurulduğum yerden
kan kaybediyor
can kaybediyorum ve
hep kaybediyorum oysa
yarın ölmek için direnmeliyim

ölüm
askılarda bıraktığın
ıslak bir suskunlukla
kazımaktır yüreğinden
gölgemi