Ölmek nasıl birşey dostum,
Sevmek gibi mi,aşk gibi mi
Yanmak mı buz kutuplarda.
Yada saklanmak mı bir alaca karanlıkta.
Başım dönüyor,
Aşktan mı...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Evet, Saygıdeğer şairemiz, ölümün bir diğer adı da vardır...
Şiirinizin adı çekti dikkatimi.. Sizi ilk def'a okuyorum...
Hisleriniz coşkun ve bir can'a rûh'a odaklanmış ki O'nu *ölüme dek te* bir çare bildiğiniz *ölümün diğer adı*...
Teşbih yerini buluyor; zira ölüm, bir yerde tükenip, bir yerde var olmaktır...
Siz de eserinizde tasvir ettiğiniz haletinizde hislerinizin sizi eritip yok ederek odakladığı nokta tek çare bildiğiniz *tek erkeğiniz*'de ya da bu bir sembolse, sembolik olarak hayatınızın tek hedefinde kendinizi bulup diriliyorsunuz...
Ölüp de dirilmek, öldükten sonra varolmak hakikatı bu mânâdadır zâten; bunun için o ulvî mütefekkir îmân adamı şöyle diyor: *Ölüm bir terhis teskeresidir...* Bu da ölümün esas adresini işaret eden muvakkat mekândan terhis olup, ebedî mekâna gidilecek olup, bu gidiş, burada yok oluş gibi gelse de, bu bir adres değiştirme olup, aslında ebedî var olmaktır ki, burada olan bizim beden kıyafeti içindeki Dünyalık şahsiyetimiz ve demek ki, hakiki şahsiyetimiz bu kıyafetlerden tecrit edilmiş ölümsüz ruhî şahsiyetimizmiş!...
Böyle olunca da ne dersiniz, ölüme ad koymaya ihtiyaç var mı, ölüm de fani bir şey, yani yokluğa mahkûm; sanki en güzeli ölümü yok saymak değil mi?
Tabiî ben *asr'a merdiven dayamış* bu dünya hayatımın akabinde bu sırrı düşünebilir gibi oldum...
Size nice yıllara vasıl olmanız temennilerimle, hayatınızın gönlünüzdeki güzelliklerle geçmesini dilerim. O duyarlı yüreğinize ve engin gönlünüze selâm ve sayglar efendim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta