Hayatın Çivisi Çıkmış Şiiri - İlyas Baltacı

en büyük kötülüğü
biz yaptık kendimize
hiç kimse benim günahım yok demesin...

şekillendirilmiş bir yaşamın içinde tepinirken
üst akıllar
ipi boynumuza geçirdi
debelenip durduk bulunduğumuz yerin merkezinde
düşerken yılana da sarıldık...

en çaresiz anlar da dua ile el açtık
çıkış yolları sunulurken
aminler havada kaldı
açılan kapıları
kıçımızla dürtükleyip yere serdik
birbirimizi eze eze ilerledik
daha kötüsü ne olabilir ki...

her şeyi kirletti bir avuç insan
kabulleniş aldı sırayı
kader diyemezdik
kendi kuyumuzu kazan da bizdik

teknik olarak büyüdük
hatta çoğaldık
kabımıza sığmadık
sonra savaşlar aldı yerini
nokta atışları başladı
aferin bize...

kaynaklar azalırken
şeytan-i fikirler çoğaldı
güçlü zayıfı yutarken seyre daldık
çevirince başımızı
dikti ocağımıza inciri...

velhasıl
her şeyi kaybettik
nefeslere müebbet vurduk
hayatın çivisini biz çıkardık
yeni baştan çakarcasına...

İlyas Baltacı (Polat Tek)
16 eylül 2016