1972--Osmaniye -Finike
sevgi ne derin volkan
yanar bitmez gönülde
efkar olur zihin elinde
dost yalnızca bir melek
o vardır bu karagünde
eşit ermişlerin birde duası
dünya gurbet ömür emanet
adaklar verilsin Karun hazinesinden
bitmeyen saltanat gibi
devam etsede sevgi-kara efkar
bu yolda yürümek hayatın bedeli
Kayıt Tarihi : 29.10.2011 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kadim dostum mu diyeyim beyefendilere de denir herhalde neden denmesin.
Vefalı , değerli şiir arkadaşım muhterem öğretmen sevgili Mehmet bey, siz benim okurlarımdan, daha doğrusu şiirlerimi muntazam aralıklarla okuyan ilk göz ağrılarımdansınız.
Okurlarım derken bile kibre düşmüşüm gibi rahatsız oluyorum.
Haşa! en korktuğum şeydir bazen insan istediği kelimeyi tam anlamıyla bulup yazamıyor.
Yani şiirlerimi büyük bir vefa örneği sergileyerek göklere çıkarıp beni taltif eden birine, ben dünya ahiret kardeşimdir demez miyim.
Sizi, o denli; sanki eski bir tanıdık, sevilen bir akraba, candan bir yakınım gibi görmekteyim.
Sizin sabrınız, dini iyi kavramış olup eğitimini almış biri olarak; dayatmasız örnek hareketlerinizle, iyi bir model oluşunuz, benim için unutulmayacak bir dost olabileceğinizin delili oluyor.
Şiirlerinizdeki naiflik en agresif kişiyi bile hissettirdiğiniz sevgiyle sukunete erdirebilir.
Gönülden kutluyor, sevgilerimi selamlarımı sunuyorum...
TÜM YORUMLAR (1)