Hayatın Bayrakları Şiiri - Mehmet Tekmen

Farz-ı muhal dünyada,bulunup yaşasaydım.
Top yekûn nimetlerden,nasibimi alsaydım.
Neyi hesap ederdim,bir ağaç gölgesinde.
Kim taşırdı bu yükü,kuvvetli ensesinde.

Önümde sıra sıra,sessiz duran tepeler.
Neyi ima ederler,nelerden bahsederler.
Onlar mazide kalan,güzel hikayelerdir.
Gözlerimde canlanan,yaşanmış hayallerdir.

Derler lisan yetişmez,o âlem anlatılmaz.
Yaşanan ömür dahi,hiç bir ânı atılmaz.
Sözlerin en hasını,düşüncenin özünü.
Dünyada mümkün değil,görmek O'nun yüzünü.

Selam size dost yüzler,tanıdık ahbap gözler.
Gerçek Hak özlemiyle,yanar tutuşur özler.
Hoş sohbet arzumuzdur,kalplerimize surur.
Yücelik,şeref ise; insana verir gurur.

Hayat gerçek olgudur,sınırlıdır zamanı.
Tamamı tertemizse,iyi olur mekânı.
Diyorum ki kendime,düşün adım atarken.
Tüm ışıklar kesilir,akşam güneş batarken.

Doğrulup yürüyorken,tuzağa düşme sakın.
Görmek için yola bak,tehlike sana yakın.
Düşünce deryasında,boğulmak istemezsen.
Kurtuluşa erersin,bozuk yolda gezmezsen.

Denedim kaç defadır,uykusuz gecelerde.
Oynadım kalem ile,aradım hecelerde.
Akmaz oldu göz yaşım,kurudu kaynakları.
Görünmez dalgalanan,hayatın bayrakları.