Hayatın Bahanesi Şiiri - Nazmi Bozkurt

önemli olanın ne olduğunu unutmuştum
hayata kalma savaşı mıydı acaba
galip gelirsek mutlu mu olmalıydık
yada aşık mı olmalıydık
biriyle mi yaşlanmalıydık ömür boyu
yada farklı tatlarmı gerekliydi hayat boyu
içtenliğin ne olduğunu unutmuşuz
biz olayı kalkmış çoğu kalpte
benlik başlamış
ben uzaklaşmışım olduğum şehirden
kafamı her kaldırdığımda yabancı insanlar
tuaf gözle bakan yüzler
ben ben olmaktan çıkmışım
farklı kılmışım kendimce kendimi
gülmeye çalışırken öldürmüşler beni
yeniden doğmak istememişim nedense
içimde ki farklı insanları kaybetmişim
onları aslında ne de çok sevmmiştim
her zor anımda yanımda olanlar
beni ben diye anlayan seven sayanlar
şimdi ben tekim
yalnız...
böylede mutlu olmayı çok denedim aslında
canıma can katmayı
kalbime birini eklemeyi
değer vermeyi
bi şeyler istemeyi almayı,vermeyi,görmeyi,duymayı
sevdiklerimle yaşamayı
soğukta onlarla ısınmayı
dışarıda yağmur yağarken ben odamda sıcak yatağımda seni düşünmeyi
baktığım yerlerde seni görmeyi başarmayı
sana benzeyen insanlar yaratmayı
aslında çok şeyi değilde bi şeyi sevmek istemişim...

hayatta kalmak ise hayatın sadece bahanesiymiş
bunu henüz 20 yaşında anladım