Hayatın aynasına düşen özlenen ve beklen ...

Bir çocuğun gözleriydi beni sana çeken
Söylemek istedikleri göz ucunda duru bir saflıktaydı
Ne çok şey biriktirmişti oysa
Ki babaya duyulan hasret lokumu
Ömründe kekremsi bir tat bırakmıştı

Sessizliğinin farkına geç kalınmışlık eklemişti yılar
Telaşlı gidişlerin dönüşü yoktu
İşte! O yüzden hep hüzün yoğurmuştu kirpiğindeki her damla
Ki babaya duyulan hasret lokumu
Ömründe kekremsi bir tat bırakmıştı

Bir çocuk yalnızlığım penceresinde….
Boş çerçeveye takılı kalmıştı gözlerindeki hüzün ile
Kara gözlerindeki küs öyküleri baba kokulu
Ki babaya duyulan hasret lokumu
Ömründe kekremsi bir tat bırakmıştı

Ertelediğim düşlerimin penceresinden…
Mahzun mahzun bakma bana
Doğmamış oğlum hoş geldin hayal dünyama
Huuu Bak! Yazdım işte öksüz kalan seçe parmaklarım ile seni
Ben bu çocuğu çok seviyorum kara gözlerindeki öyküleri baba kokulu