Hayatın Aslı Şiiri - Ferhat Epözdemir

Bir iğneli hayatın hikayesiydi seninkisi
bir iğnenin ucuna asılı,
bir asil hayat
bu hayatta teni delik-deşik olmuş ısrarın
bir yarınsız inat
artık kalk
artık gözlerindeki o sürmeli buğuyu at
tenin acılara alışkın bir güzergah
tenin hazan
bir parça vatan her zaman
zaman hüzünlere bağlanan bir ceza
korkum ansızın bir veda bazen
tenin aslından
yani adından
ama tenin bir hayattan,
bir hayat çıkaramayacak kadar,
kendine el
vuruk bir vuslat kadar yel
bir hüzzam
gözlerinde yorgun bir kırlangıç
seninkisi müjdesiz bir hayat
kanat açtıkça solan
çırptıkça sararan
çırpındıkça uzayan bir ağrılı,
bir yaralı hayat
hayatta umutsuz
umutta hayatsız
sızın şimdi şuramda
artık ayağa kalk
bak kızın artık çok uzak
ellerin şimdi çok uzak
sarsa da bizi boydan boya,
tenimizi yakalasa da bu hayırsız
bu hayasız
bu bedbaht hayat
artık o yataktan kalk
sürme o solgun gülüşünü artık üstüme
yorgun yüzünü vurma yüzüme artık
seninkisi eşzamanlı
eş acılı bir şanssızlık
yüzün çok yorgun ve çok yalnız
yüzün buruk
kalbim vuruk
yüzün bana bıraktığın