Günler bu kadar çabuk geçerken
Ölüm biteviye çevremizde kol gezerken
Ve ayırt etmeksizin genci yaşlıyı
Nasıl da kör olabiliyor insan
Nasıl da dünyaya dalabiliyor
Hiç ölmeyecekmiş gibi böyle…
Bir balon gibi şişmiş benlikler
Kibrinden göremiyor yek diğerini
Nefsinin temaşasından hoşnut
Başka put aramaya ne hacet
Eğiliyor kendi sanal görseline...
Sorgulamadan hayatın nedenlerini
Düşünmeden eylemlerimizin niçinlerini
Rabbin rızasını hedef edinmeden
Özünden bihaber ve gayesiz
Geziniyoruz kabuğunda yaşamın
Rabbe ayan niyetlerimiz
Çoğu şov, çoğu el alem için
Affeyle bizi rabbim bağışla
Sarmış her yanımızı çürüme
Dualarımızla yöneliyoruz sana
Ancak inayetinle
Kokuşmaktan kurtulabiliriz
Ağustos 2023
Kayıt Tarihi : 27.8.2023 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatı ve insanı okumaya çalışırken tanıklığıma dair...
dokunmak kadar el uzatmakta tehlikeli
ne diyeyim Tanrı bir ders vermeli
esenlikle
Maalesef tam da o vurdumduymazlık, bana necilik ve hayatı sdece kendi sığ dünyamızdaki hazlardan ibaret saymayla ilgili bir yakınma idi.
Bireysel hedonizm toplumsal çürümeyi de getiriyor beraberinde. Başkalarının ihtiyaçlarına kör olabiliyoruz.
Dersler de gözümüzün önünde ama doğrudan bize isabet etmezse
uyanamayacak kadar kendimizle meşgulüz.
El uzatmak tehlikeli olabilir bazen, ama el uzatmadan da olmaz.Cesaret etmeyenler kurtululabilir mi?
Çok teşekkür ederim düşünen düşündüren yorumlar için.
Sağlıcakla kalın selamlar
TÜM YORUMLAR (2)