Hayatın Anlamı Şiiri - Buse Erdoğan

Her tebessüm bir umudu getirirmiş ardından
Her hatıranın yeni bir tebessüme sebep olduğu gibi...
Her daim yanına bir eş ararmış insan
Ne kötülüklerle maruz kalacağını bilmezmiş gibi.

Bugüne lanet etmek ne kadar doğru bir acı için,
Bir anlık öfkelere ne hacet, bu ölümsüz dünya için.

Kim bilir yarın ne olacağını, kim biliyor her gün güneşin hüzünle batacağını...
Ve ertesi güne merhaba demeden tekrar doğacağını?

Her duygu her insan için aynı değeri mi taşıyor ki kötülüğü simgeliyor...
Emin olunmadan neden acıdan azrailmiş gibi kaçılıyor?
Neden hayatımızda en değersiz insanlar için gözyaşı döküp onları yüceltirken, bize herşeyi can yakarak yaşatan ama ders alarak sonuçlandıran ve biraz sabrın sonunda mutluluğu tekrar avuçlarıma bırakan acı bir kenarda duruyor şimdi...
Ne gerek var tüm bunlara?
Ne sebepsiz şeyler için zamanımızı harcıyoruz,
Ne kadar namüsait zamanlarda ifade ediyoruz duygularımızı,
Ne yersiz acılar çektiriyoruz kendimize sonuçsuz kalıp boşa gideceğini bile bile,
Ne kadar aciz ve savunmasız olabiliyoruz bazen...
Hayatın anlamı dedikleri bu mudur?
Yoksa hayata anlam kazandıran insanın karekteri ve umudu mudur?