Seni ilk gördüğümde
Akşamdı
Ay güneşten aldığı ışığı yansıtıyordu
O güzel yüzünde aydan aldığı ışığı
…
O ana kadar
Hayatımda gördüğüm en güzel şeydi yüzün
Şaşırmıştım
Büyülenmiştim
İçim içime sığmıyordu o an
…
Sonraları
Seni her görüşüm
Umutlarımın filizlenmesine bir vesileydi
Yenilgi bilmeyen kaderin
Çaresizce boyun eğişiydi bana karşı
…
Yüzün özgürlüğün en güzel simgesiydi
Engin bir denizdi
Kimi zamansa uçsuz bucaksız bir okyanus
…
Hayatın anlamı
Maviliğinde keşfedebilmekti seni
Kimi zaman
Yarattığın fırtınalarla girdaplarla savaşmaktı
Varılacak hedeften hiç vazgeçmemekti
Ümitli olmaktı her an
Sadece güzel şeyler düşünmekti
______________________09.07.2006__
İbrahim BalicKayıt Tarihi : 25.3.2007 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!