Zaman akıp gider kimse görmeden
Eritir içinde nice demiri.
Verdiğini alır sana sormadan
Gizli alemdeki canların piri.
Fışkırır topraktan yüzbinlerce can
Bir emirle büyür, gelişir her an
Hayat musluğundan durmadan akan
O’nun sikkesidir, bir “Kün” emiri.
Sana musahhardır her şey dünyada
İstediği daim O gelsin yada
Teslim et canını o yüce kata
Kulluğu bilmeyen; dünyanın kiri…
Kayıt Tarihi : 27.11.2012 08:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!