Hayatın Akışı Şiiri - Mahmut Topbaşlı

Hayatın akışında altın bir çağa döndüm,
Ötelere vurulup, kopmayan bağa döndüm.

Yüreğime yağdı da aşkın sırlı rahmeti,
Ummanlara sevdalı coşkun ırmağa döndüm.

Bereketli köklerden besmeleyle beslenen,
Gülşende gül nefesli dala, yaprağa döndüm.

Yürek yakan nağmeler birbiriyle yarıştı,
Gözlerimden süzülüp yine toprağa döndüm.

Kâinatı kuşatan bin bir renkli ümitle,
Zamanın ötesinde benden uzağa döndüm.

Bu gönül muradını cânân elinde buldu,
Pergel olup yönümü şanlı sancağa döndüm.

Bırakarak ardımda bunca mal ü hülyayı,
Mâsivâdan sıyrılıp, kutlu otağa döndüm

Gerçeğin aynasında bakışınca göz göze,
Günbeyli gibi aşkla yanan çerağa döndüm.

Hayatın akışına bir an kalbim karıştı…