Küçüktüm,bilmiyordum,sadece ağlıyordum
Yalan sözlerle avutuluyordum,
Büyüyünce öğrendim,bütün gerçekleri
İşte o zaman o zaman kahroldum
Dünya'mın o zaman yıkıldığını
Hayallerimin o zaman mahvolduğunu
O gün öğrendim,
o günnn....
Artık hiçbirşey düşünmüyor,
Günümü ağlamakla geçiriyordum,
Ne hayattan nede başka birşeyden zevk alıyordum
Resimlerden başka hiçbir şeyle ilgilenmiyordum.
Bir yara var yüreğimde,
Biliyorum hiç gitmeyek
Bu yara gitgide büyüyecek
Ve asla iyileşmeyecek
Ve asla iyileşmiyecek
Ömrümün sonuna kadar,
Senin resmin ve hayalinle yaşayacağım
Seni bidakika bile olsun unutmayacağım
Hep kalbimde yaşatacağım
Bunu biliyor ve söylüyorum
Çünkü seni çok seviyorum abiciğim.
Kayıt Tarihi : 4.8.2009 22:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)