Çıkıyorum yapayalnız yokuşlardan,
Bıktım artık yerli yersiz kopuşlardan,
Bam teli uzun bir yol üstündeyim,
Bedenim yerindeyken ruhumu kaybetmekteyim.
Savrulurken monotonluk girdabının içinde,
Dalgın tayfa gibi pusulasını kaybetmişçesine,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta