ellerimizin arasına aldığımız yorgun başımızdan geçen hayaller misali hayatta bu kadar, Hiç dikkat etmemiştim hayatın deli bir nehir gibi hızla ve gürültülü aktığına, Etrafımızda günlük koşuşturmacalar hep aynı değilmi sabah gözlerimizi güneşle birlikte açtığımızda omuzlarımızda taşıdığımız yükün daha fazla baskı yaptığını hissederek, oysa sabah çayında eriyen şekerler misali hayatımızda yer verdiğimiz şeylerin hazzı eriyip kaybolmuyormu? Geceden kalma rüyamın sarhoşluğuyla sabah erken kalktım, buruşmuş pijamamı çekiştire çekiştire mutfağa geçtim, ördek demliğimin içine üç günde bir aldığım damacana sudan boşalttım, yarı uykulu gözümle suyun yeteri kadar olduğunu görünce demliği hemen ocağa koydum çayı içine boca ettim mavi kısık ateşin üzerine koyup hemen banyoya geçtim aynada şişmiş gözlerime ve uzamış sakallarıma baktım, Omuzlarıma binen yük sanki her geçen gün daha bir artıyordu aynada kendimi birazdaha küçülmüş gördüm, göbeğimde artık hissedilir derecede belli oluyordu, Oysa birkaç yıl önce kendimdeki enerjini tükenmeyeceğine, güneş doğduğu sürece hep bu enerjiyle yaşayacağımı düşünürken şu omuzları göçmüş adamda kimdi, aynanın karşısında saçları birbirine geçmiş, gözlerinin altındaki halka torbacıklar patıyacakmış gibi şişmiş adamda kimdi. Kimlik sorgusu yapsalar ben çıkmazdım galiba, ama varlığyla bütünleşen ve içimden geçirdiğim bu çalkantılarla yaşayan bendim.
Elime hızlıca tıraş köpüğünü sıkıp yüzüme sürdüm, permatik bıçağımı gelişigüzel sürdüm, uzun süredir yıkayamadığım ve tıraş köpüğünün kokusunu üzerinde taşıyan havluma yüzümü kuruladım, Buruşmuş pijamalarımı
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta