Hüzün çocuklaştırırmış insanları
Yeşermeye başlayan parkta, gökyüzünü taşladık
Sırtımızdaki yükle oturduğumuz, taşımayacak eski bankları
Kaderin salladığı salıncakta suçladık
Perdeye gerek yoktu, göstermiyordu içimizi
Yüreğimizin buğulanmış camları
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta