HAYATIMIZ da NE VARDI...

–
Nekadar yaşarsan yaşa,insanoğlu ölümlüdür..
Benim hayatım da, aynen böyle iki bölümlüdür:
-
İlk bölümde,zor yaşanmış,tam yirmiyedi yıl vardı…
Ekmek vesikaylaydı da,hanelerde uyuz vardı! …
Şeker,gazyağı yoktu da; dizboyu fakirlik vardı…
Bohça-bohça yırtık çorap,yamalı pantolon vardı…
Kırkikide babam ölmüş.! .Serimde öksüzlük vardı! .
Üç abla ve beş ağabey,üç tane dul anne vardı..
Henüz on yaşında iken,babamın ölümü vardı! ..
Ondört yaşımda başlayan yatılı bir okul vardı…
Buz gibi yatakhanede.! .titreşen çocuklar vardı! .
Kıtkanaat harçlıklarla yaşanmış bir dört yıl vardı…
“..Başkadır İLK SEVGİ..” ve de bir İLK GÖZAĞRISI vardı…
At sırtında,üç gün süren,çoook uzakta bir Köy vardı…
Harabe ilkokulunda perişan çocuklar vardı! ..
Eksi otuz derecede,Vatanî Görevim vardı…
Buzda kayıp,sakatlanan,mürtedilmiş TAVŞAN vardı .. (*)
Çok gerilerde,küllenmiş..unutulmuş bir AŞK vardı! ..
Ve bu AŞK’tan,yaralanmış,boynu bükük bir KIZ vardı! …
Tek dayanağım ANNEM’di..O’nda şefkat,sevgi vardı…
O’nun ölümüyle,bende,bambaşka bir ACI vardı! …
—-
İkinci bölümde,artık,daha başka şeyler vardı..
Evlilik ve Öğretmenlik,bankacılık..çokşey vardı…
Yanısıra,yıllar süren,Sevgiliye hasret vardı! ..
Hasretin de ötesinde,firkat’in ateşi vardı! ..
Öteyandan,elli yıllık,tapılası EŞİM vardı…
Yoluna kurban olduğum EŞİM’e de AŞKIM vardı…
Zaman-zaman,çok ta mutlu yaşadığım an’lar vardı..
İlden-ile,yaptığımız dokuz çeşit NAKİL vardı..
Haksızlıklar,tahkikatlar ..Yersiz,iftiralar vardı!
Bu iftiralar yüzünden,uykusuz geceler vardı! ..
Tüm sıkıntılara rağmen,yaşadığım AŞKIM vardı…
Bu AŞK’ın verdiği huzur,büyük heyecanlar vardı…
ÂTİ denen bu bölümde,umutsuz umutlar vardı! ..
Umutları kesmek için,umuttan çok sebep vardı…
Şahsî hayatımda elbet dürüstlük ve edep vardı;
Bilmeden yaptığım pekçok yanlış ve hatalar vardı! .
Bu arada,büyüdükçe,derdi artan EVLÂT vardı…
Evlenmeler,boşanmalar..sıkıntılar ve borç vardı! ..
Herşey ALLAHTANDIR deyip,edilen Dualar vardı..
Şükr’ümüze destek olan sağlam İmanımız vardı…
Tam yirmialtı yıl süren,MİGREN denen afet vardı ..
Beni,canımdan bezdiren,başka hastalıklar vardı! ..
Ertelenen dilekler ve gerçeklerde hüzün vardı…
Hüzünlerin yıprattığı hasta,güçsüz beden vardı! ,
Yıllar yılı kovalarken,çeşitli sıkıntı vardı;
Hayatımı zehir eden,kıskanç,zalim bir Kız vardı! ..
Bunca dayanmış isek te,ne de olsa Gençlik vardı,
Kimselere dert yanmazdık,çünkü bizce,büyük AR’dı…
İyi ya da,şöyle-böyle yaşadıklarımız kâr’dı..
Bundan sonrasında ne var? dersen şayet,ÖLÜM vardı! ..

-ERDEK-08.08.2007