Ne kadar çok acıtırlarsa canını
o kadar dayanır insan türlü zulümlere
azmin zincirlerini tek tek sağlamlaştırır
üzerine basıp geçmesinler diye
Gücünü yüreğinden alır ancak insan
severse bağlanır, sevmezse uzaklaşır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çeliklenmek gibi...... Acıya bağışıklık kazanmak gibi..... Yaşananlar, yaşanacalara karşı bir savunma mekanizması geliştirir gibi....
Öğreti niteliği yüksek bu güzel şiirinizi kutlarım Alev Hanım..... Bu vesileyle de grubumuza hoşgeldiniz demek isterim..... Daha nice paylaşımlarda buluşmak dileğiyle sevgilerimle..... Saygılarımla......
Yaşam ve deneyimler insana zamanla öğretir. Ve buna göre yol çizer insan kutlarım Alev Hanım.
İnsan ömrü ile ilgili çok net tespitler. Özellikle 'direnç' ve 'deneyim'in vurgulanması oldukça ilgi çekici.
Kutluyorum.
İnsan ömrü ile ilgili çok net tespitler. Özellikle 'direnç' ve 'deyim'in vurgulanması oldukça ilgi çekici.
Kutluyorum.
İyi ki insan aynen şiirdeki gibidir...
En olumsuz ortama bile alışır, hemen her acıya katlanır, dayanır...
Tebrikler 'dirençli' şiirinize Alev Hanım..
yaşam neşeyle acının gel-gitleri arasında değilmi
kutlarım
Şiirdeki saptamalarını katılıyorum Alev hanım. Galiba acı insanı pişiriyor. Halat inceldiği yerden sağlamlaştırılınca kopuş oradan olmuyor artık.
Kutluyorum değerli şiiri ve sizi sevgimle.. Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta