Hayatımın Sahibiydin Katili oldun

Ümit Göksel
188

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Hayatımın Sahibiydin Katili oldun

Hazırlıksızdım,zamansız karşılaştık,
Şİmdi acele etmişiz diyorum,o zaman evliliğe can atardık...
Gözlerim bakardı ama görmezdi başkasını,
Ben senin kadının,sen benim adamım,çok istiyorduk olmayı.

Uzun zamandır gurbette kalmış gibiydim,
Senden ayrı olduğum anları,bir ALLAH bir ben bilirim..
Vatanına hasret kavuşma heyecanıyla dolu,,
Sana kavuşmak için,can atan bir gurbetciydim.

Sonra allak bullak oldu,
Sanki iki sınır ülkeydik,etrafımız dikenli teller doldu...
İki parçaya bölünmüştüm,
Kararttım gözümü,gençliğim hayatım,herşeyim senin oldu.

Hiç tereddüt etmedim,çarpıp kapıyı cıkarken,
Bir yanım mutlu,bir yanım can çekişiyordu,herkezi ardımda bırakırken.
Sanki sen olmadan yaşayamazmışım gibiydi,
Ailelerimiz bu bu beraberliğe karşı cıkarken.

Çok zor oldu ama galip geldik savaşımızda.
Biliyorum kapanacaktı,bu savaştan aldığımız yaralarda zamanla.
Aynı yastığa baş koymanın verdiği haz mükemmeldi,
Geçmişi unutturdu,dert ve sıkıntılarımızı biranda.

Çocukluğumdan beri düşlerdim,
Her kadın gibi bende anne olmayı.
ALLAHın bir lutfuydu bu bize,
Bir kızımız oldu, olduk dünyanın en mutlu insanları

Üç günlük dünyada üç kişi,
Hiç ayırmasın derdik,ALLAH birbirimizden bizi.
Bazı günler ağladık,bazı günler güldük,
Ama hiç kaybetmedik,inanç ve sevgimizi.

Acı tatlı tam on yıl oldu,
Sanki üstümüzde karabulutlar dolanıyordu.
Bir tuhaflık vardı hissediyordum,
Geceleri uykularım bölünmeye başlıyordu.

Sevgi sözleri değişip,ses tonu yükseldi,
Sıcacık yuvamız,soğuyor gibiydi.
Boğazımda düğümler,içim titriyor,
Gözlerim puslu puslu,dudaklarım kitlendi.

Evliliğimizin uzatmalarını oynuyorduk,
Gözlerimin önünde, günden güne yıkılıyorduk.
Bu kadar severken nasıl bu noktaya geldik,
Evimiz kundaklandı sanki,yanarak kül oluyorduk.

Hani ne oldu,ne oldu söylesene? ,
İyi günde kötü günde,bir ömür beni sevmene.?
Şahitlerin huzurunda,
Evlenirken vediğin o sözlere.

Seni sevdim,kul oldum köle oldum.
Bir sözüne güvendim,ailemle düşman oldum.
On iki yıl taptım sana,
Bak şimdi rezil rüsvağ oldum.

Birde utanmadan bulmuşsun başkasını.
Nişanlanmışsın, kandırıp gencecik kızı.
Bu yaz düğünün varmış,duydum eşden dost tan,
Vazgeç biran önce yakma kızın başını.

Gözümden dökülen binlerce yaş,
Bedduam olsun,alsın canını yavaş yavaş.
Dimdik ayakta duracağım yıkılmadan,
Vicdan azabıyla birgün,içmekten olacaksın ayyaş.

Ümit Göksel
Kayıt Tarihi : 5.2.2012 22:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ümit Göksel