Hayatımın Rengini Arıyorum

Siyaha soyunurum bugün
Bana nefretle kini vadetti
Elem dolu günlerin getirdiklerini
Kara günlerin götürdükleriyle
Kederin avuçlarına
Tutunmamı söylerdi

Beyaza soyunurum yarın
Bir bakmışım saf masum
Bir bebeğin dünyaya gelişi gibiyim
Zarafete kavuşmuş benliğim
Evde sevinç yumağı olan ailem ile
Kar taneleri kadar küçük
Tertemiz bir sayfaya
Birikmiş nice anılarım

Pembeye soyunurum
Çocukken inşa edecek Yaratıcılığımı beynim
Toz gibi uçar hayallerim
Sabun köpüğü misali
Geçiciymiş meğerse hepsi
Hülyalarımın tüm evresi

Olgunlaşmışım
Sarıya soyunmuşum
Güneş tüm ışıltısı ile
İşleyip yakmış sinemi
Kor tutuşmuş bile bile
Anlatsam da hevesimi
Kulaklarını tıkamış kıvılcıma
Dahası ne olacak ki!