tanımadığım insanları topluyorum önce çevreme.
sonra kendimden eksiltip onlara veriyorum .
bana karşı iyi olan davranışlarını defelarca çarpıp büyütüyorum içimde.
sonra ortaya kocaman bölünmüş bir ben çıkıyorum...
bu yüzden matematiği sevmiyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta