Şuan gecenin bir yarısı,nedenini bilmiyorum ama gözyaşlarıyla uyandım.Hayata dair tüm çaresizligimdi belki de gözlerimden süzülen her damla yaşın anlamı.Ama yinede nedenini aramaya başladım gözyaşlarım arasında,koskoca bir sensizlik buldum ve birde yüreğimde inadına yanan bir ateş...
Şimdi Sen Gidiyorsun Yaaa....
Yüreğimde umutlarım avuçlarımda senden kalma anılar.Bir gün gelir sensizliğe belki alışabilirim peki ya anılar.Onları nasıl göz ardı edebilir,nasıl başa çıkabilirim bu yokluk duygusuyla.Benden tamamen gideceğini söylediğin gün sanki hayat benim için tamamen durmuştu.Çaresizlikle ellerini bırakıp öylece,sessizce sensizliğe goğru yol alırken ağlamak isteyipte ağlayamayan gözlerimdeydi belki de tüm çaresizliğim.Ruhum donmuştu sanki ağlayamıyor,ağlayamıyordum...
Artık sensizdim bir başımaydım ve sensiz geçecek günler vardı karşımda.Düşüncesi bile beni öldüren beni mahveden ve adı sensizlik olan bu günlere doğru düşe kalka yol almaya başladım.Yüreğimin böylesine acı çekmesine izin veremezdim,sensiz kalmayı göze alamazdım savaşmalıydım.Kendimi hazır hissettiğimde şu cümleler döküldü sana hapsolmuş yüreğimden dudaklarıma...
Tamamını Oku
