Hayatımın kadınına bir not 4

Hayatımın kadınına bir not 4

Bugün pazartesi, yine ben ve alfabeme uluorta gizlenmis , yine "sen"

Biliyormusun, bütün bu notlari numaralandiriyorum ama 1. Not hiç olmadı farkettinmi? Çünkü ilk notu seni sevdigim yaşa geldiğinde oğlumuz yazsın istiyorum, minicik yüregiyle bitanecik annesine... Sana...

Bukez süslü laflar etmicem sevgilim. Sadece seni ne kadar çok sevdiğimi söylemek istiyorum... Ve pazartesileri sevmedigimi.. Tabiki hayat pahaliligini ve küresel ısınmayı... Dünya hergun dahada kötüye gidiyor sevgilim, oğlumuz benim kadar olupta, senin gibi bir melege aşik oldugunda, bizimkisi gibi bir aşk yaşayamamalarindan endiseleniyorum...

Ve kızımız;
Radyonun önünde defterinin arkasina şiirler karalamaya başlayıp, erkek ve kizlarin farkini anladiginda, midesinde kelebekler uçuşurken güneşide yildizlarida tertemiz göremez diye korkuyorum...

"Bu nasıl bir hayal gücü" deme! Birini bu kadar severken, olabilecekleri istemek ve hayal etmek hicte zor degil sevgilim...

Biliyormusun, sen bir yudum suyun kalbe verdigi şifa gibisin...
Bir dilim ekmegin tadı, dilimizin ucuna gelipte bir türlü akla gelmeyen, o sanatçının adı gibisin... Gece boyu uyutmayan o isim...

Biliyormusun, sen baş parmağımla işaret parmağımın yan yana duruşundaki ayrıntıda gizlisin... Elime bir kalem tutuşturup gozlerimi bağlasalar seni yüzünün en ince ayrintisina kadar düşlerim ama çizemem, çünkü yeteneğim yok :) ama vücudunun her milimine ve ruhunun en ince ayrintisina kadar usanmadan severim...

Bak yine gözlerin geldi aklıma...

Sana söylemiştim kadınım!!!

Öğretmenim ol, senden uzakta seninle yasamak bu kadar zor ve anlamsizken, yaninda ölmeden nasıl yaşanacagini ögret.. Ögret ki parmak ucların dudaklarima degdiginde yüregimin dayanmaya gücü yetsin...

Seni cok seviyorum...

Ümit Tiryaki
25\08\2014
03;30