Hayatımın Kadını. Şiiri - Rifat Çamoğlu

Akıp giderken zaman hızla,kalbimi yaşanmamış/
Bastırılmış duyguların özlemi kavurup duruyor.
Yıllardır aynı evdeyim/ Aynı sokak,aynı iş.
Bir köşe başında yatan şarapçı/ Birde ben,mutsuzum!

Her biri birbirinden uzak milyonlarca yıldız var gök yüzünde.
Ay yanlız,,,/ Ay karanlık,,,,/ Güneş'in peşinden koşup duruyor.
Her biri birbirinden güzel milyanlarca kız var yer yüzünde.
Bir baykuşlar/ Birde ben,,,yanlızım!

Sokaklar karanlık/ Sokaklar puslu ve kirli bu şehirde.
Canım çimlere basmak istiyor/ Yada yürümek sahilde.
İşe giderken bir kız görmiştim geçen günlerde,,,,,,? /
Bir sokak lambası/ Birde ben,,,,,uykusuzum!

Ne keşkeler var şimdi/ Nede kuşkular.
Halen adını anarım/ Birde sevdiğimiz şarkıları.
Belki çok uzaktasın,çok mutlusun hayatımın kadını.
Bir odam/ Birde ben,sen,,,,,,/ sensizim!

Biliyorum/ Kendi göz yaşlarımda boğulsamda boşuna.
Sen beni çoktan gömdün/ Kalbindeki kör kuyulara/ Karanlık zindanlara.
Şimdi kim bilir? Kimler gelip oturdu gönül tahtına.
Bin dert,keder ve acı/ Birde ben,sen,,,,,,/ Sensizim hayatımın kadını!