Hayatımın gülen yüzü ol
Bağışla, suskunluğunu dilimin.
Gözlerim dört mevsim yağan, yağmur gibi…
Her anın koynunda, yalnızlığın rolünde,
Ayazda kalmış, bir kır çiçeği gibiyim.
Rüzgârın savuran kolu, söküp alsa da yüreğimi…
İçinde hep senli duygularım yaşar.
Yorgun ruhum bu aşkın koynunda, ama…
Uzanıp dokunamıyorum, yüzünün gamzelerine…
Yine gündüzün mahmurluğu üzerimde,
Geceden kalmış, tenimdeki her sensizliğin kokusu.
Kuşların bakışlarında uçuyorum gökyüzüne,
Sonra; günün solgun yamaçlarına dökülüyorum.
Bu geceler bitse, sensizliğin soluğunda yaşamasam,
Yarınların ardında, izlerin kalsa beni bekleyen,
Yürüdüğüm yollarda, açan güllere sorsam seni,
Mis kokan hayatın, gülen yüzü olsan bana…
Oktay ÇEKAL
26.08.2015-15.00
Kayıt Tarihi : 6.10.2015 01:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!