Hayatımın Girdap Kısmıydı.

Gözlerim, bulutlarla yoldaşlık ediyor. Düşüncelerim, bulutlarla denizin birleştiği bir çizginin enine takip edişilinden, içimde bir boşluk, beklentisiz bir yaşam saatlerinin, kendine has sevinçlerin, karıştığı acılanma birikimleri ile sözün başlayıp bitemeyeceği, bir zaman kulvarında.

Sadece baş kaldırışlarımın ardında kalan mimiklerimi donuklaşmış karamsar düşüncelerin ardında kalan umut birikimleri ile sadece kendimden, bir de geçmişin bu bugüne uzayan önemli anların birikimleri ile sözün başlayıp bitemeyeceği bir zaman kulvarında.
Sadece bakışlarımın ardında kalan umut birikimleri ile sadece kendimden, bir de geçmişin bugüne uzayan önemli anlarının birikimi ile vazgeçemediğim birkaç kesit görüntü ile anıların karamsarlıktan çıkmış umutlarla bugüne gelebilen çok az yaşamın güneşli zamanlarını zapt eden içimdeki coşkusu azalmış, geçmişin ezilmişlikleri ile bugüne sıçrayabilen kırık kırık ve anlara yayılmış hak edişliğim kadar mutluluk hissi.

Zaman sevgili, zaman, bir türlü içimde varlık gösteremediğimiz bir sevginin puslu zamanlarıydı ve azalmış umutlardı yaşamın içindeki özlenişler.

Hayatımın girdap kısmıydı umut dolu zamanların gerçekleşeceğine dair. Birçoğundan vazgeçtiğim bir kısmı da zaptedemediğim hareketler sonrasında yok oldu gitti. Sevmek derin bir tutkunun kıvrılarak yok oluşa uzanmış olmasıdır sanki. Beklenti dolu zamanları fütursuz boş vermişliklerle yok saydık. Geri kalan parçalanmış umutlardı neresi öncelik bekleyen diğer kalanlar da olursaya bırakılmıştı ki yaşamıma dahil olan acılanmalardı beklenti sonu yok oluşları.

Asıl üzüntü yaratanlar hep en önemlimsin dediğim uçuk olamayan düşlerimi oluruna bıraktığımdı zamansız ve bana göre sebepsiz gidişleri kendine yamayarak yok oldular zamanın içinde.

Oysa oynak düşüncelerim yoktu, sadece hak edilendi umudum. Dürüst sevgi, yalansız zamanlar ve merhamet duygusuna olan saygıma teslim oluşumla yanılgı zamanlarımı yaşamış olmam.

Her zaman içimdeki umudun peşinden koşmamdı galiba hak etmediğim çukurlara düşmem.

İnandığım vaz geçilmezimdi önce saygı, ardından gelen yanılgısız hareketlere sahip olabilme amacımdı ki çoğunda yanıldım

Sahip olduğum aşklar, içinde hep tutkularımı barındırdı. Hiç birisinde yalnızlık düşlerim olmadı, belki de yanılgım, sahip olma duyguma esir olmuşum gibi yaşadım.
Çoğunda yanıldım, çoğu için olağan dışı bağımlılık ve sevgiyi özlemişim gibi yaşadım, sonlanacağını bile bile.
Bunları yaşamak benim şüphesiz elimde olmayan güven duygularımın dışındaki farkındasızlıkla yanılgılarımdı.
Yarınsızlık düşlerimi yıllar yılı korurken aslında korkuların yığılmasını göğüslemem gerekiyordu büyük yanılgım, hak etmeyene değerlerimi büyümem gereğinden çoğul yanılgım oldu.

Unutmadığım kuralları korumum belki de yaşamım yaşamımı hep zora çıkardı hak ettiklerimden de çoğuldu.

Ve acı acılanmalarla benim izimden öncülük yapıyordu ki yanılgılarımın bedeli oldukça korunulamaz bedellere ve de çaresizliklerime ulaşmıştı.
Gereğinden fazla gözyaşlarıma sebep olunan olaylarla gereğinden fazla yanılgıyı yaşar oluşum oldukça hırpalayan bedelleri ödememe sebep oldu.