İffetliye misalen bacı oldum
Ahlaksıza kırılmaz kamçı oldum
İstiklal savaşı analarının
Elini öperek hacı oldum
Bağ oldum, verimli bostan oldum
Doğruluk uğruna çok dosttan oldum
Alan değil veren bir insan oldum
Yine de dillere destan oldum.
(24-27 Mart 2009 Cuma Mersin)
Yılmaz AksoyKayıt Tarihi : 3.6.2011 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/03/hayatimin-destani-2-78.jpg)
GÖZÜ AÇIK UYUDUĞUM BUNDANDIR
Kırk kocadan arta kalan bu gelin
Kırk yerinden kırar hainin belin
Rezil rüsva eder savurur külün
Hırçınlığım huysuzluğum ondandır
Ta Orta Asya’ dan başladı koşu
Ne Eris takmışım ne de Zeus’u
Güzelliğin duyup yitirdik usu
Canım kanımı verdiğim ondandır
Açar kucağını bir irem diye
Göz göz pınar olur iç zemzem diye
Dayar memesini al da em diye
Öyle dökülüp durduğum andandır
Ne yiğitler olmuş deli divane
Kaç laini taşa çalmış virane
İşte Bizans Lidya Frig… daha ne
Gözü açık uyuduğum bundandır
Hatır gönül takmaz Harun olsan da
Zirri sefil eder Karun olsan da
Hatırlamaz bile Mecnun olsan da
Ören yerinde gördüğüm ondandır
Uyuz itler yağız atlar şahı var
Her birinin ayrı ayrı ahı var
İhanete ne af ne eyvallahı var
Başında dönüp durduğum ondandır
Hele bir bulmaya görsün dengini
Yıkar da sevdanın aşkın bendini
Soyunup dökülür veririr kendini
Uğruna ölüp durduğum ondandır
Bu günün halidir yarına direk
Kurdu it edermiş bir dıkım ekmek
Dostun da hasmın da yiğidi gerek
Başım taşalara vurduğum ondandır
Vatan canın kanın vermek demişiz
Hesapsız kitapsız sevmek demişiz
Geleni gideni görmek demişiz
İlle de sevgi aşk emek demişiz
Öyle çırpınıp durduğum ondandır
Mahmut Nazik
Rind: Gönül eri
Soysuz: sinirli, tirsiz
Dıkım: bir parça, lokma (dereköy bozyazı) Hırsız köpeğe bir dıkım ekmek verince sesini kesip kuyruk sallamaya başladı
TÜM YORUMLAR (1)