Doğduğum an ağlamaklı, hüzünlü bir seslen,
Bende varım diyordum haykırarak dünyaya
Ahenk tutturup neşeyle adını koyuvermişlerken
Gün ve gün ağlamanın yanında, gül yüzünde gülmeyi,
Neşe içinde gülümsemenin yanında yaşamın her tadını
Zamanı gelince hiç bir şeye kafayı takmamayı
Şiirlerin akışında hayatın her demini öğreniverdim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şiir ve hayat... Biri anlatır, diğeri yaşanır... İkisini bir araya getirince böyle doyumsuz duygular çıkar ortaya ve 'hayatı şiir yapıp yarin yollarına serilir..'
Tebrikler İlhan Bey, Değerli Gönül dostum... Sayfanızda da bulurum herhalde...
Buldum ve ant+10 ile aldım şiiri... Saygı, selam ve muhabbetle...
ÇOK GÜZELDİ..
KUTLUYORUM SAMİMİ YÜREK SESİNİZİ, DEĞERLİ ÜSTADIM..
TAM PUANIMLA.. (Listemde)
SAYGI VE SELAMLARIMLA..
HÜSEYİN ÇUBUK
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta