Hayatımı alt üst eden o gece …
Nasılda soğuk bir kış gecesiydi...
Nasılda ihanet kokan bir ayrılık gecesiydi..
Söylemeye çalıştığın o ayrılık cümlelerini daha söylemeden hissetmişti yüreğim…
Hissetmişti seni seven o kalbim …
Yüz yüze bile konuşamamıştık, bu kadar mı önemsizdim senin için!
Sen beni sevmiyordun ki.
Sevseydin çekip gitmezdin, bırakmazdın beni …
Arkanda ağlayan, haykırırcasına gitme kal diyen o gözleri sevseydin unutamazdın ki...
Sen sadece benim aşkımı sevdin. Sadece benim aşkım cazip geldi sana.
Belki de hiçbir şey.
Ne ben ne de aşkım..
Belki gelirsin diye hep bir umut içinde yaşıyorum!
Etrafıma bakınıyorum,Seni göremiyorum …
Meğerse sen çoktan gitmişsin …
Kabullenemiyorum sensizliği. O gitti diyemiyor yüreğim.
Hala daha acıyor sol tarafım..
Sensizlik miydi bu kadar acı veren yoksa terk ediliş miydi anlam veremedim.
Tek bir şeyi bildim …
O da SENİ ÇOK SEVDİM …
Kayıt Tarihi : 12.8.2008 20:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!