Hayatımdan Kesitler Şiiri - İsa Erkol

Dokuz ay on günlük bir uzun yolculuk
Doğmuşum seksen üç şubatında
Şiddetli bir kış imiş her taraf donuk
Çaresiz bekleşmeler pek zor olmuş anama

Dedem vasiyet etmiş adıma İsa dediler
Rahmetli amcasının adı olsun
Bir beyaz çarşafa belemişler
Peş peşe gelmiş dilekler- hayırlı olsun

Babam asker ocağındaymış kırkımda tanıştım
Daha bir avuçken hasrete alıştım
Bilemezdim o zamanlar ne hayat yaşayacaktım
Gelmeden yirmime ne dertlerle tanışacaktım

Zaman çabuk geçiyordu büyüyüverdim hemen
Elime verdiler çantamı başladım okula
Açacaktım okul denen hayata yelken
Bitirmek için bir an düşecektim yollara

İlerledim bir hayli ortaokullu oldum
Elimde kaleme o zamanlar başladım
Bir çok derdimin çaresini buldum.
Yazarak şiirler sıkıntıyı taşladım

Lisede şair dediler yanıma yanaşanlar
Unutamadığım hatıralar o dönemde canlandı
Hepsi de iyiyiydi ne iyiydi arkadaşlar
Ama bir gün ki... O yolda sonlandı.

Üniversite arattı hasretle liseyi
Ne insanlar öğrenci ne de sistemi belli
Bin bir türlü simanın binbir türlü maksadı
Aileden kurtuluş öğrencinin hürriyeti

Yaşıyorum işte böylesine çaresiz
İlerleyipte hayli bugünlere gelmişiz
Yirmimdeydim şimdi bu kadarı yeter
Belki ilerde bir gün bu hikaye devam eder...