Hayatımdan Gittin Gideli Şiiri - Serkan ...

Yine hava karardı, yemek vakti.
Masada iki tabak, iki çatal ve bir kişi. Sandalyede iki.
Alışkanlık iş de, alıştırmışım kendimi hep ikiye.
Hala biletleri bile iki alıyorum. Sinema, tiyatro, hatta otobüs.
Her an geleceksin diye,
Yolda yürürken solumu boş da bırakıyorum.
Koluma rahat girersin diye.
Asansörde merdivende öncelik hala sende, bekliyorum…

Arabada hep sağıma bakıyorum.
Koltuk boş, sen yoksun.

Resimlerimize bakıyorum.
Bakamıyorum, tıkandı şuralara bir şeyler, düğüm düğüm.
Buruldu sanki.
Gözlerine bakıyorum renk de kalmamış.
Hâlbuki bunlar renkli idi. Siyah beyaz olmuş…

Kadeh de 2 ama birisi boş.
Zaten sen yokken dolu olsa da tadı yok.
Yanında muhabbet yok, kahkaha yok.
Yok, artık sen yoksun.

Yatmaya bile gidemiyorum.
Sanki koca oda boş, yatak boş, kimselerde yok.
Hala geceliğin orada.
Gözümden kıskanmıştım, hani nasılda kızmıştım sana.
Bu ne böyle zıbın gibi. Çıkar demiştim, çıkarınca da gülüşmüştük.
O sesleri duymak için kulağım duvarlarda.
Yok. Yok, sen yoksun yine.

Kokunu arıyorum yatak da, oda da.
Ruhunu arıyorum elini değdiğin her yerde, aynalarda tavanlarda.
Ayak izini arıyorum yürüdüğün yerlerde.
Sakladığım saçların avuçlarımda.
Dudaklarımı uzatıyorum boş kalıyor…
Hala yoksun.

Evet, kapatıyorum gözlerimi, iş de sadece oradasın.
Ilık ılık oluyor içim. Sanki liseli âşıklar gibi.
Açmamam lazım gözlerimi.
Bitmesin geçmesin bu zaman.
Bir müzik sesi kendime getiriyor.
Uzaklardan da gelse anlaşılıyor sözleri.
Bir veda busesi.

Ümitle bakıyorum sağıma soluma.
Yok, yok sen yoksun.
Yoksa hiç mi olmadın da ben hayal mi gördüm.
Hayalsen de çık artık silinmiyor acılarım.
Yüreğime kadar işliyor.

Beyas 21 mayıs 2009