Hayatımda yerin yok Şiiri - Eyüp Doğru

HAYATIMDA YERİN YOK

Sıcak sandığım bi sevginin,

Aldanmış vurgunluğunda,
buldum kendimi.
Artık hiç bir şeyin anlamı,
tadı kalmadı .
Herşeye birdaha yeniden başlamaya,
Cesaretim yok,
Yok artık.
Şimdi kendinle övüne bilirsin.
Bitmez, o yıkılmaz,
O dağılmaz dediğimiz sevdamızı,
Nasılda viraneye çevirdin...

Öyle bir canımı yaktın ki;
Vakti geldiğinde,
Karşında duracağım.
Ve gözlerimin içine bakacaksın.
Sen bağıracaksın,
Ben duymayacağım.
Sen bakacaksın,
Ben görmeyeceğim.
Sen ellerini uzatacaksın,
Ben ise tutmayacağım.

İçimde ölüden farkın yok.
Ne yalanlarını duymak,
Nede dinlemek istemiyorum.
Ruhumda huzur denilen,
birşey bırakmadın.
Sayende diz çöktüm,
Hayatın çirkin yüzüne.
Bazende isyan ettim tutsak kaderime.
Seni bana yazdıran kaleme,
birde boş sayfalara döktüm içimi.
Yakıp kül ettiğin hayatımın sonunada,
Bir imzada bana attırdın..

Her gece gördüğüm o mutlu rüyalarım,
Sayende kabuslara döndü.
Bazen boğazımda düğümlendi,
Nefes almakta zorlandım.
Bazen kalbim sıkıştı.
Seni bana karşılaştıran,
O güne lanetler yağdırdım.
Keske gözlerim kör olsaydı da,
Bakamasaydım gözlerine.
Ellerim kırılsaydıda,
sarılmasaydım tenine.
Bundan böyle,
kötü hatıralarda bile,
Anmayacağım seni.
Hayatımda yerin yook
Yok artık senin...