HAYATIMDA BOŞ SÖZLER SÖYLEMEKTEN YORULDUM
ANLAŞILMAZ DÜNYA TELAŞINDAN VİRAN KALBİMDEN
UMURSAMAZ TAVIRLARDAN TELAŞ İÇİNDE KOSAN ZAMANDAN
YORULDUM YORULDUM ARKADAS
CÜMLELERİMİN ÇOĞUSUNUN SEVDALIMA ÖZÜR OLMASINDAN
AŞKI KALBİMDE BİR HANCER YARASI SAYMAKTAN
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta