HaYaTıMa BuLaŞmıŞ, BulAşTıRıLmıŞ HeRkeSe

...........................
çılgınca okuyorum şimdilerde.. ıssızlığımı giderdiğini düşünüyorum bunun.. bu pazar yerinde yaşanan da, yaşanacak olan da acıya bitişik.. bu kitap ayini açıktan açığa bir yalnızlık duası, onarmaktan yorulan sabrıma.. mutfakta okurken kan gördüm kitapta; senden aldığım.. kapı açıktı.. tüm sesler örtülü.. kör bir malkadın* geçti balkondan.. dışarı karanlıktı.. belki onun dişlerinden, belki benim düşlerimden.. ama nasıl olduğunu bilmeden ben..
.....................
ilk zıvanan gibi sakladın acıyı.. çünkü acı buğulu ve büyülü çağrışımlarıyla nefis bir motif gergefinde.. çünkü sana, çözümü oyalayan ve beklentiyi hafifleten nadir gerekçe.. ya da biz hiçbir tedbir almadan sevmeye, ihmal ederek depresif tanrılarımızı, iyimser, konforlu düşler tasarladık uzak kentler düzleminde.. işlemediğimiz cinayetlerden sorumlu tutulmanın dalgınlığıydı bu.. anlam adına girdiğimiz tüm kavgalardan yenik çıkmamız bundandı.. acının da ötesi vardı oysa.. parmaklarım korkulanırdı teninin görkeminden..
kum tanelerinin bile öyküsü vardır deniyordu bir filmde.. o halde bizler ne çok öykü yetiştiriyoruz; kendimizle başkaları, kendimizle dünya, kendimizle varoluş ve kendimizle kendimiz arasındaki milyarlarca dönümlük alanda..
....................
gidip bana sıkmayan bol dökümlü bir kent alalım, gidip sana senaryolarını kutsayacak bir salon dolusu tütsü.. gidip bize tüm bunların sinema olduğunu doğrulatacak ve geri döndürmeyecek festival biletleri.. sonra dokunduğun her şeyi kendinin yapacak bi’ dolu iyelik eki.. gelip sana, irili ufaklı kelebek kanatlarından defterler yapsın sevgilin.. ankara’ nın olmayan sokaklardan da alsın yanına.. sen beyazlığınla boya boş bırakılan yerleri; sofrayı toplar dönerim.. nokta’yı bulmak için düştümse yollara o gece, her vedanın ardına bir virgül bırakmak içindi bilirsin..
.....................
günlerin sarmalı.. itaatsizliğimi uykusuzluktan zonklayan gözlerime ödetiyorum.. yeni günün kulağına doğar doğmaz adını fısıldıyorum; kıyım.. canıma kastedeceğini biliyorum..
aylin öldü.. böyle bir çırpıda söyleniveren başka bir sözcük yoktur dilimizde.. öldü; marmaris’ ten dönerlerken bir jiple.. o dışında hepsi yaşıyor.. hayatın tel kaçıran tarafları bunlar.. biri durduk yere ölüm gezdirmiştir asfaltta; biri durduk yere ceset edinmiştir yalnızlığına.. hayatın kız kaçıran tarafları bunlar..
.........................
erkekagorası** bura, bir sapan taşı gibi fırlatıldığım okullar kenti.. nasıl da rehavete kapılıyorum bazen böyle.. uykusuzluktan hep.. yoksa ben “rahatı kaçan” huzursuz bir ağacım.. öğle arası eve gelince kendi sesimden bir edip cansever iyi geliyor huzura.. yeniden fişekleyip hayata salıyor.. yoksa rutin eritecek, sözlere ve çığlıklara alışacak kulağım.. alışsın istemiyorum.. yadırgamadan ve şaşkınlıktan doğan bir karşılayış olmalı benimki.. “günler tane tane günlerime sarkmalı” başkasının düşünden geçemem yoksa..
......................
vakitsiz tüm ölümlerin sebebiyim sanki, taşlaşmış tüm gülümsemelerin.. sınırları masallarımızla işli bu düş kime ait? uzağımda ne var?
beni eskitemedin, yaraları ve yamaları çoğalan bir minder gibi.. bu yüzden kaçkınım senden.. ve bu yüzden; buldukça sen, ucunu bir şekilde kaçırdığın anlamım..
........................
gölgesiyle aynı ayakkabıyı giyen bir sevgili silüetiydi akşam.. izmarit patlaması gündemdeydi..battaniyeyi başıma çekip olanları ayıklamaya çalışıyorum günün tepsisinden..olmayışını duvarlarla, kitaplarla ya da yazarak keskinleştirmeyi, yazarak yaşamayı sana tercih edebileceğimi düşünüyorum.. şimdi günler albümü ötende doluyor, dışında.. hak edilenin hak edeni bulduğu yerde sonsuz bir tanımlanışım oluyor benim..
arnavut kaldırımlı sokakta, o eski tarihi eve çakılmış, çakılırken onu güldürmüş posta kodu gibisin.. 06730.. çelişkiyle yaralı bir alay; geçici, yarım soluk bir daralmasın.. dönüp duracak solgun kırkbeşlik.. bu yarayı seveceksin..

* malkadın: beypazarı’ nda baykuş
**erkekagorası: beypazarı’ nın tarafımdan verilmiş adı