Dönmez mi, behey zalim, bunca yapıp durduğun
Seni de, bulur elbet, zor günlerde yokluğum
Sana aşık oldukta, bir kabahat mi ettik
Ateşe sürgün ettin, hala sürer Yokluğun
Bu ağacın her dalı, kırık, kopmaya durmuş
Yaprak ki hüzne dair sararmış uzak Düşmüş
Benim Ahvalim şu ki yolu kayıp bir yolcu
Öz yuvasında kopuk Anasından alınmış
Yalnızlığında sessiz yokluğunda çaresiz
Soran olurda lakin soranlar çok kıymetsiz
Ben gözümü düşürdüm bilmediğim yerlerde
Şimdi bulmaya arar gözlerim Gözlerinde
Getir o gözlerimi Ey gözümün hırsızı
Ölmek çare olmaz ki, sensiz olmaz ihyası
Ey gözümdeki nurum senle görür dururum
Sen gittin ya ben körüm, sensiz çok kötü sonum
Nice avare gördüm hayatları sürünmüş
Düşmüş yollara hissiz Hayatı özrü olmuş
Benim halim yokluğun sensizliğe bürünmüş
Suçum seni çok sevmek cezam sensizlik olmuş
Çıksam yollara bıkkın, adresini bilmeden
Bilgisizliğe sorsam, cevaba irkilmeden
Oturmaktan iyidir, yolların bulur beni
Tüm varlığa danışsam seni hiç üşenmeden
Seni bulmaya adak, bu Ömrümü harcasam
Gördüğüm tek güzelsin, tek Gördüğüm sen olsan
Hasretin öldürürken, Vuslat ne olur bilmem
Bulduğum da bir tek an, görerek sonum olsan
Kayıt Tarihi : 25.11.2024 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!