Hayatım çöp tenekesi
Nasıl yani demeyin sakın
Öyle üstüme geliyor ki dünya
Tüm paçavralarıyla…
Hayatım çöp tenekesi…
Babasız büyümüşüm, üvey babalı
Annem arapsaçı ruh vaveylası
Okul yüzü görmemiş yağlı ellerle
Motor ustası olmuşum, çırpınıp senelerce
Hayatımın çok yani manevrası…
Tokat yediğim zamanlarda büyüklerimden
Var gücümle tekme sallayarak,
Hıncımı çöp tenekelerinden alırdım
Muhitimdeki tüm kutular yamuktu
Tekmeyi indirir,
“Hayatım çöp tenekesi”
diye bir türkü çığırırdım.
Hayatım çöp tenekesi…
Sevmiştim bir de uyup zamana...
Olası değildi ama
kaybettim keyfi, sevinci
zamana bağladım hüzünü
Tutmadı dünya sözünü...
Kayıt Tarihi : 13.10.2007 15:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Baki Öztokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/13/hayatim-cop-tenekesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!